Ο Θεός κοιτάει τα μήλα

Μικρούλη απόσπασμα, έτσι για καλησπέρα, φίλοι μου...

...   Τι γλυκύτατοι που ’ναι οι άνθρωποι! Χαρμόσυνοι και καλοσυνάτοι! Έμβλημά τους η κατανόηση! Και τι γλυκειά η καλημέρα τους όταν σταλάζει στις κόχες των χειλιών τους, στις άκριες και στάζει μέλι, σαν ώριμο και γινωμένο αχλάδι. Όταν η ζωή είναι ωραία· όταν τους κάνεις τα χατίρια. Κουνάς συγκαταβατικά το κεφάλι κι όλα προς την ανάσταση. Γέρνεις το βλέμμα καθηλωμένος από την ταπεινότητα και μπήγεις τα νύχια στις δικές σου σάρκες. Δεν είσαι πια φωνή· οι φωνές τούς αναστατώνουν. Η σιωπή τούς τρομάζει, αν πάλι γίνεις σιωπή και ξεχορταριάσεις την ησυχία τους. Δε θα σου δείξουν ποτέ το κεντρί τους, γιατί δεν έχουν, κάτω από το πλουμιστό τους τρίχωμα! Κι ούτε ποτέ θα καταλάβεις τι σε τσίμπησε, τόσο ανεπαίσθητη μικρή τσιμπηματιά και τι σου μόλεψε το δέρμα εκεί πίσω από το μπράτσο και το ’κανε φουσκάλα γεμιστή με πύον, σκασίματα γεμάτο και σαπισμένα κρέατα που αιμορραγούν και αποσυντίθενται και σου τρων τις σάρκες τη μία μετά την άλλη, σαν άσπρο σκουλήκι που μαθαίνει να ζει με την παρουσία σου, καθώς μπαινοβγαίνει στα κούφια σου σπλάχνα, στην τρύπια σου ψυχή και να ’το πάλι να το σκάει απ’ τα παραθύρια σου και να ’το πάλι να σέρνει το γλοιώδες του ανάστημα επάνω σου, μέσα σου, σαν αέρας, σαν αργόσχολος θάνατος, σα φλογέρα που κοιλοπονά.

   Τι γλυκύτατοι που ’ναι οι άνθρωποι! Χαρμόσυνοι και καλοσυνάτοι. Εδώ ο ιδρώτας δεν καρπίζει. Το φύλλο καίγεται και το λεμόνι σαπρίζει στη ρίζα.

... 

Ανδρόνικος Τζιβλέρης
"Ο Θεός κοιτάει τα μήλα"   Εκδόσεις  Υψηλού κινδύνου 

Λίγα λόγια απ' το Θανάση Ευθυμίαδη, από την παρουσίαση του βιβλίου!

   Αν νομίζετε ότι άνοιξα πάλι αυτό το blog, προκειμένου να διαφημίσω το site που έχουμε φτιάξει, εγώ και οι συνεργάτες μου, το www.theatromaniax.gr, καλώς το νομίζετε! Έτσι είναι. Γιατί να μην το κάνουμε αφού το site φτιάχτηκε και λειτουργεί με περίσσια αγάπη, μόχθο, υπευθυνότητα και σοβαρότητα απέναντι στο θέατρο, το σινεμά και ό,τι αφορά τις τέχνες;

   Αν πάλι νομίζετε, πως επίσης από τις σελίδες αυτού του blog θα σας μιλώ και θα παινεύω το βιβλίο μου (μυθιστόρημα) που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υψηλού Κινδύνου, πάλι καλώς το νομίζετε. Αν δεν παινέψω το σπίτι μου, το βιβλίο μου δηλαδή, τι θα παινέψω, τα ξένα; Θα τα παινέψω δηλαδή κι αυτά, όσα το αξίζουν να αναφερθούμε, διότι, είπαμε, αγαπάμε το βιβλίο, το θέατρο, τις τέχνες. Κι εγώ, είμαι υπερήφανος, όπως ο καθένας στη θέση μου, που ένα πρώτο όνειρο έγινε πραγματικότητα. Το πρώτο μου πνευματικό παιδάκι, το «Ο Θεός κοιτάει τα μήλα»!